Η 5η Απριλίου 2014 είναι μια ημερομηνία από εκείνες που δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό ΘΡΥΛΟΣ για τον Ολυμπιακό μας. Είναι μια ημερομηνία στην οποία γράφτηκε ακόμα μια χρυσή σελίδα στην Ιστορία της ομάδας.

Σαν σήμερα λοιπόν ακριβώς πριν από ένα χρόνο η ομάδα πόλο γυναικών του Ολυμπιακού σημείωσε την μεγαλύτερη επιτυχία της μέχρι σήμερα. Στο final four που διεξήχθη στην Φλωρεντία, νίκησε στον ημιτελικό την Ρώσικη Κίνεφ Κίρισι με 8-5 παίζοντας καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα υποδειγματική άμυνα. Στον μεγάλο τελικό βρέθηκε απέναντι στη οικοδέσποινα Φιρένσε. Σε έναν συγκλονιστικό αγώνα από πλευράς διακύμανσης και με αντιπάλους εκτός από την Ιταλική ομάδα, τους διαιτητές αλλά και την ατυχία που ήθελε την Άλκηστη Αβραμίδου να τραυματίζεται σοβαρά στα δάχτυλα στην αρχή του αγώνα, ο Ολυμπιακός έδειξε χαρακτήρα και στο τέλος με ένα εξαίσιο γκολ της Αυστραλής Μπρον Νοξ, κατάφερε να κερδίσει (10-9) και να κατακτήσει το LEN Trophy μέσα στην έδρα της αντιπάλου του.

Πρώτη σκόρερ για τον Ολυμπιακό ήταν η αρχηγός του Φιλιώ Μανωλιουδάκη με 4 τέρματα, ενώ από 2 πέτυχαν οι Μαργαρίτα Πλευρίτου, Μπάρμπαρα Μπούικα και Μπρόνγουεν Νοξ!

Αναλυτικά η σύνθεση του Ολυμπιακού στον τελικό ήταν η εξής: Χρυσή Διαμαντοπούλου, Εύη Τετζαλίδου, Ελευθερία Πλευρίτου, Μαρία Σώρα, Φιλιώ Μανωλιουδάκη, Άλκηστη Αβραμίδου, Μίλβα Καλογεράκου, Μαργαρίτα Πλευρίτου, Βιργινία Νιαρχάκου, Μπάρμπαρα Μπούικα, Μπρόνγουεν Νοξ, Αγγελική Βασιλακοπούλου, Ιωάννα Σταματοπούλου.

Λίγες ώρες μετά την κατάκτηση του τροπαίου, με ανακοινώσεις τους τα τμήματα ποδοσφαίρου και μπάσκετ συνεχάρησαν τις αθλήτριες του Ολυμπιακού για αυτή τους την επιτυχία. 

Ανακοίνωση ΠΑΕ Ολυμπιακός

«Η ΠΑΕ Ολυμπιακός συγχαίρει θερμά τη Διοίκηση, το προπονητικό επιτελείο και τις παίκτριες της ομάδας Πόλο Γυναικών του συλλόγου μας, για την κατάκτηση του Len Trophy! Μας έκαναν υπερήφανους!

Η κατάκτηση του ευρωπαϊκού αυτού τροπαίου είναι μία ακόμη μεγάλη επιτυχία για τον Ολυμπιακό μας! Είναι μία ακόμη μεγάλη χαρά για όλη την οικογένεια του Θρύλου! Είναι μία ακόμη χρυσή σελίδα στην ιστορία του μεγαλύτερου αθλητικού συλλόγου στην Ελλάδα!».

Ανακοίνωση ΚΑΕ Ολυμπιακός 

«Τα χρυσά κορίτσια της ομάδας πόλο του Ολυμπιακού έγραψαν ακόμα μία λαμπρή σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας του Θρύλου μας. Ο μεγαλύτερος σύλλογος της Ελλάδας χάρισε ακόμη έναν ευρωπαϊκό τίτλο στη χώρα. Η ΚΑΕ Ολυμπιακός συγχαίρει θερμά τη διοίκηση, το τεχνικό τιμ και τις παίκτριες του Κυπελλούχου Ευρώπης Ολυμπιακού».
 

Ο Χάρης Παυλίδης μετά την κατάκτηση του τροπαίου είχε δηλώσει μεταξύ άλλων…
“Αυτή είναι μόνο η αρχή. Θα έρθουν και άλλες κούπες πιο μεγάλες. Αυτή η ομάδα θα γράψει ιστορία στο ευρωπαϊκό πόλο” 

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Φιλιώ Μανωλιουδάκη…
“Η ομάδα έδειξε αυτό το διήμερο πως ήθελε πάρα πολύ την κούπα και επιτέλους τα καταφέραμε. Αυτή η ομάδα έχει λαμπρό μέλλον. Μπράβο σε όλα τα κορίτσια και στον προπονητή και ευχαριστούμε πάρα πολύ την διοίκηση και τον κόσμο για την στήριξη”.

Ένα χρόνο μετά από αυτή την πολύ σημαντική επιτυχία του τμήματος διαπιστώνουμε ότι μόνο τυχαία δεν ήταν λόγια τους τότε. Η παρουσία του Ολυμπιακού στο Final Four της Ευρωλίγκας δικαιώνει τον προπονητή και την αρχηγό του Θρύλου, αποδεικνύοντας ότι ο Ολυμπιακός λειτουργεί πάνω σε Ευρωπαϊκά πλάνα. Πλέον βρίσκονται απέναντι στην ίσως πιο σημαντική πρόκληση της καριέρας τους, να κατακτήσουν την Ευρωλίγκα μέσα στο σπίτι μας και μπροστά στον κόσμο του Ολυμπιακού που είναι σίγουρο ότι θα κατακλύσει το Παπαστράτειο.

Οι δυο παλαιότερες αθλήτριες του Ολυμπιακού, η αρχηγός Φιλιώ Μανωλιουδάκη και η Άλκηστη Αβραμίδου θυμούνται…

Πριν τον ημιτελικό...

Άλκηστη
“Γνωρίζαμε ότι αν περάσουμε το εμπόδιο που λέγετε Κίρισι, θα είχαμε πολλές πιθανότητες να κατακτήσουμε το κύπελλο, είχαμε προετοιμαστεί πάρα πολύ καλά εντός και εκτός πισίνας και αυτό μας έδινε ένα κλίμα ηρεμίας στην ομάδα.”

Φιλιώ
“Συμφωνώ με την Άλκηστη, η προετοιμασία τόσο σωματικά όσο και πνευματικά ήταν εξαιρετική και αυτό ήταν που μας έδινε σιγουριά διώχνοντας το άγχος. Βλέπαμε στις προπονήσεις ότι η ομάδα μας είχε αποκτήσει ομοιογένεια και γνωρίζαμε ότι τα δύσκολα ήταν στον ημιτελικό.”

Σχετικά με τον ημιτελικό με την Κίρισι…

Φιλιώ
“Καταφέραμε να κρατήσουμε μια Ρώσικη ομάδα, που κατά μέσω όρο σκόραρε 9 με 11 γκολ, στα 5. Αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό διότι γνωρίζαμε ότι αν πετύχουμε τον σκοπό μας στην άμυνα, στην επίθεση θα βρίσκαμε τους διαδρόμους για να σκοράρουμε. Όντως παίξαμε εξαιρετική άμυνα, θυμάμαι όλα λειτουργούσαν σαν ρολόι, υπήρχε φοβερή αλληλοκάλυψη και η Χρυσή ήταν σε πάρα πολύ καλή ημέρα και οι απεκρούσεις της στην αρχή του αγώνα μας έδωσε ψυχολογία για την συνέχεια.”

Άλκηστη
“Η απόδοση της Χρυσής ήταν όντως καταλυτική για εμάς, γενικότερα στο άθλημα μας η απόδοση του τερματοφύλακα, είναι βαρόμετρο για μια ομάδα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε οτι αν κάνουμε ένα λάθος στην άμυνα, υπάρχει από πίσω μας μια συναθλήτρια μας η οποία θα το διορθώσει, ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει”

Μετά την Κίρισι… η κούπα…

Άλκηστη
“Θυμάμαι πολύ έντονα την τελευταία άμυνα που βγάζαμε στον αγώνα, όταν έκανε το κλέψιμο η Μίλβα (Καλογεράκου) και πλέον είχαν όλα κριθεί που φώναξα στις συναθλήτριες μου “Είμαστε στον τελικό!”. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα με το που τελείωσε ο αγώνας με την Κίρισι, ήταν το κύπελλο”

Φιλιώ
“Εγώ ένοιωσα μια τρομερή συγκίνηση γιατί μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες που είχα για να βρεθώ σε έναν Ευρωπαϊκό τελικό τόσο με τον Ολυμπιακό, όσο και με την Γλυφάδα, επιτέλους το είχα καταφέρει και το μόνο που σκεφτόμουν κι εγώ ήταν φυσικά το Κύπελλο”

Οι ώρες πριν τον τελικό…

Φιλιώ
“Αυτές ήταν οι πιο δύσκολες στιγμές, γιατί θα πρέπει να αφήσεις τους πανηγυρισμούς και το καλό παιχνίδι στην άκρη και να συγκεντρωθείς στο επόμενο που είναι ο τελικός. “

Άλκηστη
“Θα συμφωνήσω κι εγώ… γιατί το δυσκολότερο όλων είναι ότι αυτό πρέπει να το κάνει όλη η ομάδα και φυσικά και ο προπονητής. Γιατί μπορεί να το κάνει ο κόουτς και 1 ή 2 αθλήτριες αλλά οι υπόλοιπες να μην το καταφέρουν και τότε να υπάρχει πρόβλημα… “

Ξεκινάει ο τελικός…

Άλκηστη
“Στα πρώτα λεπτά του αγώνα και σε μια ανύποπτη φάση μπλέκεται το χέρι μου με το μαγιό μιας αντίπαλης, τα δάχτυλα μου γυρνάνε και ακούω ένα "κρακ"… καταλαβαίνω ότι δεν είναι ένας απλός τραυματισμός αν και στην αρχή δεν ένοιωθα πολύ πόνο. Μετά από λίγο όμως δεν μπορούσα να το κουνήσω καθόλου και ο πόνος γινόταν όλο και πιο έντονος. Σε εκείνο το σημείο βγαίνω από τον αγώνα, το σκορ ήταν 3-0 και ήλπιζα να πάει έτσι το παιχνίδι έτσι ώστε να μην χρειαστεί να συνεχίσω να παίζω. Μετά από λίγο οι Ιταλίδες ισοφάρισαν και αφού ο φυσικοθεραπευτής μου έχει δέσει το χέρι έθεσα εαυτόν στην διάθεση του προπονητή μου και του ζήτησα να με βάλει μέσα για να βοηθήσω όσο μπορούσα την ομάδα.”

Φιλιώ
“Είδα την Άλκηστη εκτός αγώνα αλλά δεν είχα καταλάβει τι έχει γίνει. Όσο πέρναγε η ώρα και ήταν ακόμα έξω συνειδητοποιούσα ότι κάτι κακό είχε συμβεί και επιβεβαιώθηκα όταν είδα το δεμένο χέρι της. Σε κάποια στιγμή στο τέλος του 3ου οκταλέπτου γνωρίζοντας πλέον τον τραυματισμό της Άλκηστης αλλά και την Μπάρμπαρα (Μπούικα) και Ελευθερία (Πλευρίτου) εκτός αγώνα διαπιστώνω ότι υπάρχει μια σύγχυση στην ομάδα. Τότε ήταν που έβαλα τις φωνές στην ομάδα θυμίζοντας τους ότι είμαστε μπροστά στο σκορ και ζητώντας τους να συγκεντρωθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο στον αγώνα.”

Το νικητήριο γκολ αλά Τζιοβάνι της Μπρον Νοξ

Φιλιώ
“Ήμουν σχετικά κοντά της και με το που έκλεψε την μπάλα άρχισα να της φωνάζω “go, go, go…”, όταν έκανε αυτό το ψηλοκρεμαστό σουτ, ένοιωσα να σταματάει ο χρόνος… αυτά τα δυο δευτερόλεπτα που πέρασαν από την στιγμή που έφυγε η μπάλα από τα χέρια της μέχρι την ώρα που πέρασε την γραμμή μου φάνηκαν αιώνας. Όλοι μας κοιτούσαμε την πορεία της μπάλας με μεγάλη αγωνία… όταν τελικά μπήκε το γκολ νομίζω ότι ένοιωσα το ομορφότερο συναίσθημα που έχω νοιώσει ποτέ! Στην συνέχεια είχαν μείνει 22-23 δευτερόλεπτα, αλλά ήμουν σίγουρη ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μας ισοφαρίσουν!”

Άλκηστη
“Ήμουν στη άλλη πλευρά του τερέν και προσπαθούσα να δω την εξέλιξη της φάσης… Ακολουθούσα την μπάλα με τα μάτια στο σουτ της Νοξ… τα συναισθήματα δεν νομίζω ότι μπορούν να περιγραφούν με λέξεις… Η Μπρον είναι μια σπουδαία αθλήτρια, στο τελευταίο οκτάλεπτο ειδικά ήταν αυτή που έκανε την διαφορά για την ομάδα μας σε άμυνα και επίθεση. Ήμουν σίγουρη ότι θα σκοράρει στην τελευταία φάση.”

Το σφύριγμα της λήξης… η λύτρωση!

Άλκηστη
“Μετά το τέλος του αγώνα όλες ήμασταν τρισευτυχισμένες είχαμε πλέον το κύπελλο στα χέρια μας. Είχαμε καταφέρει να κερδίσουμε δυο πολύ καλές ομάδες αλλά και τους διαιτητές οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσαν να σπρώξουν την Φιρένσε…”

Φιλιώ
“Ήμασταν σε μια Νιρβάνα, δεν είχαμε ζήσει ξανά κάτι τέτοιο, το συναίσθημα της νίκης, όταν έχουν συμβεί τόσα όπως οι αποβολές αλλά και ο τραυματισμός της Άλκηστης, δεν είναι κάτι που μπορώ να το περιγράψω εύκολα…”

Και τώρα η μεγάλη πρόκληση… το Final Four της Ευρωλίγκας στο Παπαστράτειο.

Φιλιώ
“Ο κόσμος μας είναι ο όγδοος παίκτης μας… μου αρέσει πάρα πολύ να παίζω σε γεμάτα γήπεδα και είμαι σίγουρη ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού θα γεμίσει το Παπαστράτειο και θα μας δώσει ώθηση για να τα καταφέρουμε.”

Άλκηστη
“Το μοναδικό πράγμα που μπορεί να φοβόμαστε είναι ο κακός μας εαυτός. Θα προσπαθήσουμε να διαχειριστούμε την “πίεση” της έδρας και να αποβάλλουμε το άγχος. Σε αυτό φυσικά θα μας βοηθήσει και ο κόσμος που περιμένουμε οτι θα γεμίσει το Παπαστράτειο”